डहुलतेय जग आज सारे

डहुलतेय जग आज सारे आक्रंद मूक व्यापी

हतबल नतमस्तक झाले मदमस्त अहंकारी.

ही दुनिया अखंडभोगी कोंडली अभागी सारी

तू कर्ता असशी आणिक करविता तूच जरी.

मनातल्या गाभार्यात मी तुझी वीट मांडलेली

ती कधीच नाही हलली जरी हलले अंतर्यामी.

आत आज जाणवते ते, जे आर्त नेणिवेत होते

जे दिसले नाही कुणा की उमजले कुणा नव्हते.

असुनी ओंजल भरलेली का रड्वेले जगणे

अंतरात घुसमट्ले होते आनन्दाचे गाणे.

हरेक इथे वखवखलेला शापीत होत आहे

नेणीव बोलते आहे, कितीतरी उमगते आहे.

शापातुन मुक्तीसाठी जग व्याकुल होते आहे

मीपण ज्याचे त्याचे तटतटा तुटते आहे.

मनातल्या गाभार्यातिल ती वीट तुझी मांडलेली

ती कधीच नाही हलली जरी हलले अंतर्यामी.

स्वाती 23.4.2020

आम्ही कुणीच नाही राहिलो

आम्ही कुणीच नाही राहिलो भोगांच्या शर्यतीत मागे..

पंचेंद्रियांना दुखवत दुखावत धावत राहिलो सुखे संपूच नयेत म्हणून

नाही पाहिले आम्ही कधीच तुझे अश्रू ओघलताना

तुझेच रक्त सांडताना, तुझाच घाम निथलताना

पाहिला तरी तो आम्ही आमचा हक्क समजलों

आम्ही कुणीच नाही राहिलो भोगांच्या शर्यतीत मागे...

तुझाच केवल अधिकार असताना या चंचल अशाश्वत जगतावर

तुला वाजत गाजत मखरात बसवून आम्ही आमचाच अभिषेक करून घेतला

आम्ही अनंतफंदी, अचाटछंदी स्वत:ची भुसभुशीत वारुले उभी करत गेलो

आम्ही कुणीच नाही राहिलो भोगांच्या शर्यतीत मागे..

तुझा अंकुश तुझ्याच हाती होता पण आम्ही शहाण्यानी कधी जो मानलाच नाही

तू सोसत होतास शांत अविचलपने आमच्या टाल्या, आरत्या आणि मखलाशा

तुला फसवू पहाताना आमचे आम्हीच विपर्यस्त होत गेलो

आम्ही कुणीच नाही राहिलो भोगांच्या शर्यतीत मागे..

आम्ही कुणीच नाही झालो जे तुला घडवायचे होते..

स्वाती 23.4.2020